'Son'unda Bir Aşık

"‘Gitmek’ kolay olsaydı eğer; kuşlar yalnız uçardı.  "    

       

       Ne senden gidebiliyorum, ne sana gelebiliyorum. Aramızdaki mesafeler değil; seni, bana ulaşılmaz yapan.

           

“Nereye kadar yürür böyle, nereye kadar sabredebilirim” diyorsun:

Şimdi ben yazıyorum, sen okuyorsun işte.

Ben yazacağım... ve sen okuyacaksın.

Ve bir gün, sen, okumayacaksın.

İşte o zaman ben, yine yazıyor olacağım.

            Sen okumayı bitirdiğinde unutacaksın, beni; ben ise her yazımda biraz daha...

“Seviyorum” dedi sonunda bir aşık.

Şimdi terk etme vakti. Çünkü insan, ancak sevdiğini terk edebilir.

“Seviyorum” dedi sonunda bir aşık.

Kiminin sonu’nda, kiminin başı’nda.

            

             Ve sevgi; bir aşık daha kazanırken kavramında, bir sevdalıyı daha kaybetti.

Ya o kalacaktı orada, ya da sadece bir diğer o. :

Kim kalırsa kalsın; aynı gönül verilecek, aynı eller uzanacak, aynı koku sunulacaktı ‘o’nlara.

Biri hep ‘var’ken ‘yok’ oldu, bir diğeri ise hiç ‘yok’tu ‘var’ oldu.

Ve; “seviyorum” dedi sonunda bir aşık; aşkından uzaklarda.

Bunu bir aşkı duydu çok ‘uzak’lardan, bir de sevdalısı... çok ‘yakın’dan. :

Yollar aşılmak için vardı; aşk uğruna; gözler uzakları görebilmek için...

Ayaklar yolları aştı, duygular sevdayı...

Ve gözler hep kör kaldı uzaklarda.

Sevdalının ‘hayali’ ise hep, kavuşmada.

Su Gibi Olmak

Su gibi olmak lazım bazen;

köpürerek yükselmeli, kabından dışarı taşmalı.

Kalıpları(nı) aşmalı.

-Şekil almayan bir maddeyi, şekle sokmamak lazım.

Bırakalım elimizde dağılsın, kaysın, toprağa dökülsün.

Yararlı olana gitsin. Zararı olanda kalmasın.-

Su gibi de berrak olmalı, saf olmalı bazen.

Yeri geldiğinde serinletmeli…

Kimilerine can vermeli, kimilerinden can almalı-yakmalı.

Zamanı gelince büyük dalgalar yaratmalı, zamanı gelince de dingin kalmalı.

Balıkçı teknelerine izin vermeli sırtında.

Fedakarlıktan bir çok kişi beslenir.

Devinim; seninle var ve yok olur.

Ve bu fedakarlıkla çekersin insanların pisliklerini!

Ama, yine de, su gibi olmalı insan;

Vakti gelince tüm pislikleri kıyıya vurmalı.

O pisliklerin sahibi utanmalı bu halden.

Pişman olmalı.

Ama yine de seni sevmeli. Seninle hayat bulmalı.

Su gibi olmak lazım bazen…
Sadece su gibi.

Hayattan, kısık bir şırıltı ile akıp gitmeli.