28 Ekim 2014 Salı

Yalnız olmak değil de 'olmak'.


Yalnız olmak değil de, 'olmak' asıl konu.
Hayatta kaybetmenin en büyükleri, senin çaresiz olduğun zamanda ve hiç etki etmediğin halde kaybettiklerindir.
Ve yinede kopamayacağın sorgulanamaz değerlerin var senin. Sadece onların sana sahip olduğu..."

25 Ekim 2014 Cumartesi

Pembe Burunlu Tavşan



Küçüklüğümden beri göğsümün içinde pembe burunlu, şirin bir tavşan taşıyorum. Benimle birlikte büyüdü, büyüyor. Üzüldüğümüz zamanlarda konuşmak istedi, susturdum onu. Alkole boğdum. Kimi zaman da o ayrı ben ayrı ağladık. Bir tek ben biliyordum onu. Kimseye göstermedim.
Bazı geceler göğsümden çıkarıyorum, sohbet ediyoruz onunla. Gönlümüzü alıyoruz karşılıklı. İlişkiler böyle yürür. Çok yıprandık. Şimdi bu halde. Ama benim için hala pembe burunlu, şirin tavşan.


7 Ekim 2014 Salı

Ufuk Çizgisi

Bak; kaybediyoruz ufuk çizgimizi. Her şey birbirine giriyor, kaynıyor. Ortalık ateş içerisinde. Yüzlerden geriye sadece silüetler kaldı. Zaten ne önemi vardı ki yüzlerin, yalanları gizledikçe. Ve ben yine uyuyamıyorum geceleri. Hani şu, bedenini yatağa bağlayan düşüncelerden. Hareketsizce, bomboş tavanı izlediğin o düşüncelerden. Hepsi aynı gibi, çıkmaz. Başlangıcı olmayan. Sonu olmayan.
Bak; yine kaybediyoruz aklımızı. İnsan sevmeye başladığı zaman kaybetmeye de başlıyor. Ve insan böyle büyüyor. Bir insanı olgunlaştıran kaybettikleridir. Kazanmak çoğu kez şımartır bizi. Çünkü biz, şu a**** ******* hayatında saf, koşulsuz inanılacak, sevilecek tek bir şey bile bırakmadık. Bırakmadık ulan!
Bak; yine kaybediyoruz. Ama unutma; hayatta kaybetmenin en büyükleri, senin çaresiz olduğun zamanda ve hiç etki etmediğin halde kaybettiklerindir.
Kaybettik ufuk çizgimizi. Yerle-gök bir şimdi. Bizim için kıyamet bu. Akıl için bir çöküş, gönül için vicdan tazeleme. Ve sen de uyuyamayacaksın yine.       
Fotoğraf: Doğukan Tunalı

Fotoğraf: Doğukan Tunalı

Not: Yoğun ilgi ve asıl konuyu saptırdığı gerekçesiyle küfür sansüre uğramıştır.