2 Temmuz 2016 Cumartesi

Susuyorum

Susuyorum...
Konuşabileceğim kadar hafif değil duygularım.
Kıyısından basabilseydim toprağa, bağırırdım; ulan hayallerimi bile yaktınız!
Bir sen duyardın o zaman beni bir de ağaçlar...
Nemli, mavi yapraklara bastırıyorum yüzümü. Sen o yaprakları göğüs kafesine yakın tut...
kendimi hiç okunmamış bir şiir gibi hissediyorum.
Ve umarım sen, şiir kitaplarını kalbine yakın taşıyorsundur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder