Kül Tablası

Seni kaybetmeseydim edebiyata ihtiyaç duymazdım. Yada kelimelere. Susarak da anlaşırdık oysa.
Şimdi içimde bir sevda; yalnızca gitmek üzerine kurulu.
Belki sarılsaydık son defa, bu kadar hızlı çarpmazdım yeryüzüne.

--
Kaç parçan var, cennet tasvirimde?

--

Seni özlemeyi bile parçalara bölüyorum artık.
Bugün köprücük kemiklerin…

İçinde yalnızca fiiler olan bir betimleme bu;
‘Sev’mek, ‘Özlem’ek, ‘Düş’mek…

Fakat ben, senden bahsetmiyorum. Bıraktığın duygulardan bahsediyorum.
Görüyorsun.
Görüyor.
musun?

---

Şimdi hayallerim kül tablası gibi.
Sahi, kaç sigara söndürdüm hayallerimin üzerinde.