Aynalar

İnsanlar ayna gibidir. Hepsi birer yansıman... Ayna karşısına geçer gülersen, o da sana gülecektir. Ağlarsan, o da sana ağlayacak. Susup öylece baktığında, o da seni uzun uzun süzecek, sessizce. Ta ki sen, bu sessizliği bozana kadar.

Karşına alır konuşursan, o da konuşacaktır. Unutma, onlar senin birer yansıman. Sen "Ben" derken, o da sana "Ben" diyecektir. Hiçbir zaman "Biz" kavramı olmayacaktır aranızda.

Kimi zaman sarılmak isteyeceksin, açacaksın kollarını; elleriniz aynı yerde kavuşacak ama asla sarılamayacaksınız. Sen gibidir, aynalar. Mutlu olmak için, mutlu etmen gerekecek. Güldürmek için, gülmen gerekecek. Sen o'nu anlatmadıkça o, senden bahsetmeyecek. Sen en güzel kıyafetleri geçirirsen üstüne, o da senin için o zaman süslenecek. Ne sen o'nun için bir şey yapacaksın, ne de o senin için bir şeyler yapacak. Fakat bütün eylemleriniz aynı paydada buluşacak. Her işin sonunda, ayna karşısında bulacaksın kendini.

Olur da bir gün kırar ya da çatlatırsan bu aynalardan birini; dökülen her parça tane tane kesecek  etini. Sonra ne kadar yapıştırsan da parçaları, o aynada kendini hep paramparça göreceksin.

Hep paramparça...