Av Mevsimi Açıldı - (İlişkisel Kız)

            İnce, kırılgan parmaklarına ‘slim’ sigara yerleştirmiş. Bir pisliği parmakları arasında zarif tutmaya çalışıyor, parmakları gibi. Zarif durmuyor elbette, fakat bunu ona söyleyebilecek hiçbir cesaretli yok karşısında. Çünkü avlanmak cesaretten değil ihtiyaçtandır. Avcı bir hayvan onu ‘yiyene’ kadar yaşayacak. Sonrası kısa süreli bunalım.

            Özenle bakıyor saçlarına, ilgileniyor, bakımını yapıyor. Reşit olana kadar 8 farklı renk tonu gördü saçları, şimdi ise o çok sevdiği renkte; kendi doğallığına bırakmış. Onun kendisiyle bu denli ilgili olması çevresine ve yaptığı işlere de yansıyor elbette. Seviyor ama sevilmemekten yakınıyor. Anlattığına göre o suçlu değil, onu anlamıyorlarmış. Öyledir elbette. Anlayamaz kimse kimseyi, anlatamadıktan sonra.

            Aşıkmış bu zarif arkadaşımız. Öylesine güzel duygular besliyor ki kalbinde, dinlerken duygulanıyorsun. Anlattıklarının sonuna kadar bunları daha önce defalarca duyduğunu düşünsen de fevri davranmadan dinlemen gerekiyor onu. Aksi takdirde sana trip atıyor. Evet, gün içerisinde haykırırcasına milyonlarca cümle kuran bu konuşkan zarif kız, ancak alındığı zaman ve tam konuşması gerektiği yerde susuyor. Onu böyle sevmelisin. Çünkü o insanları oldukları gibi kabul ediyormuş. Bakma sen; bir kitap ilk 10 sayfada bir insan ilk 10 cümlede anlaşılır.

            Konuşuluyor, anlaşılıyor ve ilişki başlıyor. Acısıyla tatlısıyla yaklaşık 3 ay sürüyor. Dolu dolu, bomboş üç ay… Kirli ağzına pelesenk olmuş ‘aşkım’lar ‘canım’lar havai fişek edasıyla ilişkide patlıyor, şölen havası oluşturuyor. Ama yürümüyor. Sosyalleştikleri yerden cıvımış fotoğraflar kaldırılıyor ve hayata reset çekiliyor. Diğer tüm gidenler gibi ‘en çok sevilendi’ oluyor ardından nefret duyulmasına günler sayılıyor. Vakit geliyor, ağızlar bozuluyor.

            İnce, kırılgan parmaklarına bir ‘slim’ sigara daha yerleştiriyor şimdi. Aynı yerde, aynı elbiseyle oturuyor. Elinde yeni bir sayfa var çünkü, doldurması gerektiğini düşündüğü. Oysa sayfanın arkasında ‘bir önceki’ne ait yazıları, anıları göremiyor, sayfayı hiç çevirmiyor.

            ‘Bir sonraki’yle buluşma vakti geldiğinde iltifatlar yağmur oluyor, makyajla yeniden yaptığı yüzüne damlıyor. Sigaradan sararmış köpek dişleriyle iltifatlara narin, cilveli gülüşler konduruyor. Bu insanlığın çiftleşme ritüeli gibi gerçekleşiyor. Tane tane, koca adımlarla ilerleniyor. Yeni sayfa karalanmaktan yırtılana kadar üzerine yazılacak. Kötü insan olarak iyi insanlar aranacak. Kendi doğallığında sahteliği yaşayacak. Ağır parfüm kokulu etler çürüyene kadar devam edecek bu.

Evet, av mevsimi açıldı.