3. Perde

3 perdelik bir oyun bu, tahtaları gacırdayan sahnede oynanan. İlk sahnede güneşi bekler yalnızlık, dostunun yolunu gözler gibi. Ikinci sahnede yağmur yağar…ve ardından gökkuşağı.

‘Mutluluk mu yanaklarımdaki kasları geren.’ Oysa ‘biz birbirimiz için yaratılmamışız’ denirdi.

Son sahne ise kapanış. Afilli bir bitiş beklenir elbette. Oysa her yağmur afillidir. Kapanış istemez. Dinlemesini bilene; kimi zaman müzik kimi zaman da sessizlik getirir.
Birbirimiz denirdi ilk sahnede, son sahneye biri-birimiz kaldı.

Kalan bir şeyler vardıysa elbet acıların küflü kokusunu konuşanda hissedebilirsiniz.  Oysa birçokları çürük kokuyor.
Seyirciler hayal kırıklığı içerisinde. Alkış beklenmiyor elbette. Ufak bi tebessüm de yeter.
O gecede en mutlu kişi, ağlayabilendi.